„Exegi monumentum aere perennius”
Prof. M. Wilczek – to mój nauczyciel z okresu studiów w latach 1972-77
Spotkaliśmy się ponownie po 30 latach w 2007 roku w trakcie przygotowań do Konferencji dot. Lucerny w 2008 roku w Ulanowie, po tym na kolejnych konferencja w 2010 w Sandomierzu i 2012 r. w Suścu. Nic się nie zmienił mimo upływu 30 lat, tak samo empatyczny, życzliwy i dobry. Zawsze umiał znaleźć w każdym coś interesującego.
Pamiętam swój egzamin w 1976 r., ze „Szczegółowej uprawy”. Czułem, że powinien dostać ocenę powyżej czwórki. Z początku szło dobrze i pada pytanie: Co jest owocem buraka cukrowego? Wiedziałem na pewno, ale w głowie pustka. Mówię: Panie profesorze, przyjdę za tydzień – OK, wychodząc już z gabinetu, od drzwi mówię orzeszek – A to się wróć.
Prof. Marek Ćwintal – to uczeń prof. M. Wilczka i mój przyjaciel.
Poznaliśmy się na wyjeździe do Francji, pod koniec maja 2008 roku w sprawach produktów z lucerny i technologii ich otrzymywania.
Wspólnie z prof. M. Wilczkiem napisali ważne teksty w tomach 3,6 i 7 Studiów Regionalnych i Lokalnych Polski Południowo-Wschodniej pod red. prof. E. R. Greli. Marek był w Polsce wielkim autorytetem z zakresu uprawy i użytkowania lucerny. Z jego wiedzy korzystaliśmy opracowując koncepcje polskiej linii technologicznej do przetwarzania lucerny jej wykorzystania dla ograniczenia niedoborów żywieniowych u zwierząt i ludzi.
Prezentacja APEF
Prezentacja APEF była wielokrotnie pokazywana w Polsce na konferencjach naukowych, ale dla podkreślenia wagi problemu jak i dla upamiętnienia śp. prof. M. Wilczka oraz śp. prof. M. Ćwintala umieszczamy ją w tej Kronice oraz kolejne badania prof. E. R. Greli i naszych przyjaciół z Francji.
Ryszard Maj
Stowarzyszenie Rozwoju Regionalnego i Lokalnego „PROGRESS” w Dzierdziówce